Geschiedenis van de club

1974

Enkele verwoede fietsers nemen initiatief: Blijf Fit wordt boven de doopvont gehouden.

1977

Het eerste jaarprogramma verschijnt;  eerste rit (GW), 6 maart 1977, 40 km, vertrek om 9.30 uur. Blijf Fitters spreken voortaan over gewone ritten, grote ritten, 3-uren... "Vrije gedeelte" heet nog "springen". Onze sponsor stelde een volgwagen ter beschikking. De "vierdaagse" was toen een "tweedaagse" (Spa, 18 en 19 juni). De eerste clubkampioen wordt gekroond.

1978

De club wordt lid van B.V.L.O. De eerste echte brochure (22 bladzijden dik) ontstaat en de tweedaagse wordt een driedaagse (Duitsland).

1979

Het eerste jubileumjaar (5 jaar!) wordt sportief gevierd met een 12-uren van Sint-Pauwels. Het puntensysteem wordt geïntrodu¬ceerd :  twee punten per rit. In de zomermaanden :  vertrek voortaan om 8.30 uur. De ritorganisatie met twee verantwoordelijke bestuursleden doet zijn intrede. De driedaagse wordt een vierdaag¬se (Bollendorf).

1980

Grote ritten krijgen 3 punten. De vierdaagse gaat naar Colmar (F). De eerste vrouwelijke leden treden aan !  15 augustus :  tijd voor een familiale zoektocht.

1981

Men kan "kredietpunten" verdienen !  Roger en Irene doen hun laatste jaar als lokaalhouders. De eerste vijf uit de eindrang¬schikking doen mee voor de titel van kampioen 1981.  De Blijf Fit woordenschat wordt uitgebreid met familieritten. Vierdaagse: in Gorinchem.

1982

Toeristische ritten worden in het programma verwerkt. Het systeem van puntentoekenning wordt aangepast en verbeterd. Twee "vrije ritten" krijgen eveneens punten.

1983

Tweede feestjaar (10 jaar !!). Receptie op het gemeentehuis en bal met Lucien Van Impe. De "snelle ritten" ontstaan. Vierdaagse : de eerste Ronde van België of een verblijf in Hotton.

1984

Het clubkampioenschap wordt uitgebreid. De eerste tien uit de eindrangschikking doen mee. De eerste "jaarlijkse klassieker" wordt Parijs-Roubaix !  In de zomer wordt een busreis naar Lucca ingericht en … de fiets gaat mee!  In augustus viert de club het 750-jarig bestaan van Sint-Pauwels mee.

1985

We fietsen naar Lourdes. De klassieker: Luik-Bastenaken-Luik. Een 3-daagse aan zee.

1986

De Klassieker De Waalse Pijl en de roemruchte La Marmotte staan op het programma. Klapstuk is de  Elfdaagse tocht over achttien beroemde Alpencols en de vierdaagse gaat naar Erezée.

1987

Nog meer deelnemers voor het clubkampioenschap. De eerste 15 mogen van de titel dromen!  Klassieker : Parijs-Roubaix. De 4-daagse gaat dit jaar naar Bütgenbach en het ledenaantal groeit aanzienlijk!

1988

Primeur : wie 85% van de punten behaalt, kan je meedingen voor clubkampioen 1988. Niet minder dan 18 leden bereiken dit totaal. Het puntensysteem wordt nog verbeterd. De Klassieker dit jaar is de énige, echte, onvervalste Ronde van Vlaanderen mét Koppenberg. De vierdaagse gaat naar Hengelhoef Houthalen. Vijftien jaar Blijf Fit wordt op sportieve wijze gevierd door van Parijs naar Sint-Pauwels te fietsen over een afstand van 350 km. Sommigen onder ons doen het "rustiger"; ze halen toch nog 250 km! Lucien Van Impe komt nog eens op bezoek.

1989

Diezelfde Lucien Van Impe rijdt mee over de Muur. Vierdaagse wordt eigenlijk een vijfdaagse in Ny nabij Hotton. Klassieker: Luik-Bastenaken-Luik. Hoogtepunt: Pyrenées '89 (10 dagen over 40 Pyreneeëncols).  Eenentwintig (!) deelnemers halen 85 procent van de punten en gaan in de clinch voor het clubkampioen¬schap. Records sneuvelen: 123 leden, méér dan 209.000 km. En bijna 7000 punten worden in totaal behaald!

1990

Het eerste seizoen als v.z.w. bracht onze club:  uitbreiding van het rittenbestand met "extra organisaties". Vierdaagse (vijfdaag¬se) in De Haan. Elke zondag een toeristische rit !  Record aantal clubleden : 125 !  Een zwaar seizoen, vooral één weekeinde in augustus blijft memorabel:  zaterdag  trofee Karel van Wijnendaele (225 km.) en zondag de Amstel Gold Race (243 km). En er zijn nog clubleden ook die dat met glans voor elkaar gebokst hebben !!  De Amstel Gold Race was tevens onze jaarlijkse klassieker.

1991

Wijzigingen in de Raad van bestuur met o. a. een nieuwe voorzitter. Het was aan het weer te zien !  De toeristische rijders smeren de (bevallige) beentjes en rijden onder meer twee ritten van 100 km elk. Onze klassieker: Gent-Wevelgem. Absoluut hoogtepunt :  de reis naar Völlan (Italië) met clubleden, familie en vrienden. Meer dan 100 mensen maken deze ware uittocht mee !!  Vijfdaagse was in Beaufort (G.H. Luxemburg). 25 leden met minstens 85% van de punten zien de eerste vrouwelijke clubkampioen gekroond worden !  Weer sneuvelen records :  er worden 220.000 km gefietst, wat goed is voor 7.367 punten.

1992

Het programma zou minder zwaar gemaakt worden! Wat daar van in huis kwam?  We reden o.a. een zwààre vierdaagse-rit in Bütgenbach. Meteen een 2e kenni7smaking met het domein Worriken. In juni stonden De Flandrientocht (250 km) en de Waalse Pijl (203 km) (onze jaarlijkse klassieker) op het programma. Ook juli en augustus waren niet mis met de Laars van Henegouwen en Bosberg-Bosberg en om dit programma af te sluiten, reden we in september Monschau-Sint Niklaas (260 km). De grote toeristische ritten werden bovendien met één eenheid uitgebreid, en ook dit jaar was het wèèr geen bestuurslid die clubkampioen werd! Zwaar, niet zwaar?  Oordeel zelf maar. Feit is dat het record aantal km. Gereden door onze leden nog maar eens "echt verpulverd" werd.

1993

is een jaar vol hoogtepunten!   We vieren het twintigjarig bestaan van de club met een fantastische jubileumorganisatie in vier ritten en met een spetterende finale.  De vier ritten eindigen op een tiental km van Sint-Pauwels om gezamenlijk de laatste km af te leggen waarna we genieten van twee recepties: één van het gemeentebestuur en één van de raad van bestuur.  's Anderendaags wordt de viering verder gezet met een geslaagde barbecue. Volgende hoogtepunt :  niet minder dan 22 clubleden namen deel aan de "achtdaagse, regenachtige veldtocht" Vogezen/Zwarte "Brandenkopf"  Woud/Ardennen. Het ledenaantal scheert nieuwe koppen: er zijn niet minder dan 145 leden!   Op vierdaagse vertoeven we in Melreux om daar de zwàààre "Claude Daneel" op de maag te krijgen.  Er zijn er die te voet gaan!  Tenslotte toch nog wat "oud vuil".  De nieuwe clubkampioen is niet zo nieuw , want hij schrijft reeds voor de 3de maal zijn naam op de erelijst. Daarbij toch een nieuwigheid, hij behaalt zijn derde titel in de Vlaamse Ardennen  en is de beste van niet minder dan 30 kandidaten: ook een record!  Ook hier gaan kampioenen in spe te voet.  Toch beter dan aan “klinken” te (moeten) hangen !

1994

Geen recordaantal behaalde punten of afgelegde km dit jaar. Wèl een recordaantal leden: 151...  Lid 150 werd figuurlijk in de bloemetjes gezet. Hij kwam in de krant, met foto en al.  We herhaalden voor de 3e maal de klassieker Parijs-Roubaix (slechts 15 gegadigden!).  De 4-daagse was nog eens in Ny-Hotton met zware ritten. In juli trokken we met de gezinnen naar Argelès-Gazost in de Pyreneeën. Onze leden behaalden in de “Isard Bahamontes” 8x goud en 7x zilver; ze arriveerden allemaal binnen het eerste derde van het deelnemersveld (1811). Voor de (vooral) dames waren 3 ritten van 100 km geprogrammeerd, waarvan één met beklimming van de “Muur”. Een nieuw gezicht in de rij van clubkampioenen. Winnaar met een minimaal verschil van 27 m (!) op de tweede. Toch nog een record. Elk lid kon dit jaar in clubverband niet minder dan 4872 km afleggen. (Tegen een gemiddelde snelheid van 25 km per uur is dat 195 uren, of 8 volle dagen, fietsplezier in en met de club!

1995

Niet zonder trots mogen we vaststellen dat onze club in de meer dan twintig jaar van haar bestaan naam en faam gemaakt heeft in èn buiten het Waasland. Bewijs: weerom een onwaarschijnlijk groot aantal leden( 165).  En dat komt de activiteit in onze club ten goede blijkens het hoogste aantal gezamenlijke km en punten ooit, die op één seizoen behaald werden. Prettig weerzien ook met het Vissershuis in Oostduinkerke, waar we na vele jaren nog eens onze vier(vijf)daagse doorbrachten. Voor die gelegenheid nemen we allerlei hellingen in Frans-Vlaanderen, en tussenin beklimmen wij ook nog 6 keer de Muur Van Geraardsbergen, waaronder 4 keer in de Vlaamse Pijl.  Bij wijze van afwisseling zijn wij in 's Gravenvoeren te gast op de koffietafel in Restaurant Mostar, rijden wij Gent-Gent op een volkse manier, en krijgen wij van de kasseien rond Brussel niet genoeg.  Nog meer kasseien in de vernieuwde kasseirit, waarin je zelfs niet meer mag fietsen waar je wil, en onze vrouwtjes halen in één van hun grote toeristische ritten zelfs de meeste deelnemers naar hun kant. Milaan-Sanremo was, na jaren wachten, de eerste buitenlandse klassieker in ons bestaan. Prachtige organisatie. Blijf Fit bereikt met 19 na 290 km de eindstreep tegen meer dan 30 km/u gemiddeld.  Na de aankomst in Sanremo was er een flink gesmaakt vrij gedeelte in de White Lady!  Dat niet alleen de kwaliteit primeert bewijzen de bijna 80 ingeschrevenen voor de loodzware cyclosportieven “La Magnifique” en “La Vélomédiane”. 2 keer worden wij gelauwerd als winnende club en vele leden kunnen hun living sieren met een gouden of zilveren medaille. Tijdens het clubkampioenschap misreed de ex-kampioen zich, zodat niet hij maar de kampioen voor hèm voor de tweede keer kampioen werd.  Dit seizoen veranderden wij bovendien van lokaal wat, dankzij Leon en Annie, leidde tot een duidelijk verhoogd drankgebruik (misbruik?)

1996

Records zijn er om verbeterd te worden, maar bij Blijf Fit loopt het toch de spuigaten uit!  We sommen op:  eind augustus vierden we ons 175e lid, 321.735 km. Én net geen 10.000 verdiende punten . Onze clubkampioen ‘96 behaalt zijn derde kampioenstitel en is daarmee de derde die daarin slaagt. Over specialisten gesproken!  Recordaantal individueel afgelegde km op één seizoen (op een 10-tal km na, 5.000!) en dat zonder buitenlandse organisatie. We zouden er zowaar bij vergeten dat er nog een programma was ook. Behalve de klassieke maandelijkse grote (en ontdubbelde grote) ritten, afgewisseld met aanvullende grote ritten enz. stonden twee extra organisaties op het programma. De “Jubaru”, waarin vele leden weer goud, zilver en brons veroverden én het “Circuit des Cîmes Ardenaises” en dit jaar werd De Ronde van Vlaanderen, op het parcours van de profs gereden. Voor het eerst werden de 500 km van Blijf Fit georganiseerd onder de vorm van 8 etappes met vertrek in Sint-Pauwels (1e rit) en aankomst in Sint-Pauwels (8e rit). De overige ritten vertrokken ergens binnen een straal van 20 km rond Sint-Pauwels. Aankomstplaats van een rit, werd tevens vertrekplaats van de daaropvolgende rit. De klassieke familierit naar Daknam kreeg concurrentie onder de vorm van een gewone rit in de voormiddag. Tweede achtereenvolgende vijfdaagse in Oostduinkerke.  Ondanks het drukke programma toch nog vijf leden die ALLE ritten gefietst hebben!

1997

Weer een record: 20 jaar lid, voorzitter, en een 1ste keer clubkampioen. ’t Werd al eens tijd. Een geslaagde familie-uitstap naar Disentis/Zwitserland in juli, met een zwaar fietsprogramma. De maandelijkse grote ritten kregen extra punten, analoog aan het systeem van de 500 km van Blijf Fit, vorig jaar. Voor ’t eerst staken we het Kanaal over om in Engeland eens links te gaan fietsen. De Amstel Gold Race gold als klassieker, terwijl ook nog eens Luik-Bastenaken-Luik gereden werd. We riskeerden nog eens een rit in Nederland, jagend op de dammen. Riskant, niet omwille van het fietsen, maar om een plaats te vinden voor het middageten. Geen nood, de ritorganisator kreeg het voor elkaar dat we onze zelf meegebrachte boterhammen konden nuttigen, zowaar in een restaurant. En dat in Holland! Na “leute in Limburg” werd het viezer op de strontheuvels van Gent. De Muur van Hoei (mei), Meetjes- (maart) en Pajottenland kwamen ook voor. Voor het eerst sedert lang geen 4-daagse.

1998

Een jaar vol met hoogtepunten! We startten ons fietsseizoen met een fietsenwijding en citroenjenever. We blikken terug op een geslaagde 6-daagse fietsreis “Door Frankrijk’s mooiste canyons”. Met niet minder dan 25 clubleden doorkruisten wij een mooie brok zuidelijke ingeklede natuur in Frankrijk. Daarna vierden wij ons 25-jaar KWTC Blijf Fit op de fiets in een spetterend weekend van 15 augustus. Op het programma onze jubileumrit door “onze” Vlaamse Ardennen en “Van Den Decker naar ’t Schuttershof”. Telkenmale opgesmukt met spijs en drank. De grote ritten situeerden zich in en rond Affligem (maart), Hasselt (april), de Franse en Belgische Ardennen (mei), Waals Brabant (juni) en tussen Leie en Schelde (september). Voor goud, zilver en brons werd er gereden in “La Ronde Picarde” (september). Er was terug een 4-daagse in de streek van Virton. Zaterdag 17/10/98 was weer een topdag die nog lang in de geschiedenis van de club zal bekend blijven. Het begon al ’s morgens met een lekker ontbijt voor alle deelnemers aan het clubkampioenschap. Het kampioenschap leverde een verrassende maar zeer verdienstelijke winnaar op. Na 12 jaren lid werd HERMAN DE SCHEPPER eindelijk clubkampioen. ’s Avonds op het clubfeest gingen de aanwezigen totaal uit den bol! Er was van alles te beleven: voordragen van gedichten, live zangoptredens, een fantastische sympathieke Etienne De Wilde die maar niet naar huis kon, een geslaagd optreden van een gedurfde “rap”-groep en de manier waarop sommigen tot half 5 ’s morgens echt “den bjeir” hebben uitgelaten.

1999

Dit overgangsjaar naar 2000 mocht best gezien worden: alle ingrediënten waren er. Geweldige grote ritten: de Benepolders (maart), bulten in de Noord-Kempen (april), Tournai Générale (mei), Verloren land tussen Samber en Maas (juni), Keitof Oost-Vlaanderen, de Elfstedentocht (augustus) en Jan Breydel en Pieter De Coninck achterna (sept.). Eindelijk was het mogelijk de “Charly Gaul” te rijden in Luxemburg voor goud-zilver-brons: een zware maar prachtige rit! En natuurlijk was er ook La Marmotte, waarin sommigen schitterden en de zéér genietbare “Fondriest”. Bovenal zal 1999 bekend blijven omwille van de ronduit schitterende 4-daagse in Kröv aan de Moezel: er was alles wat een mens gelukkig kan maken: wein, gesang und … de fiets! Bij de eerste twee ging alles vanzelf; het 3de aspect was wat anders! Het jaar werd afgesloten met een uitbundig feest tot in de vroege uurtjes met 6 gelukkige gele truien en een overgelukkige, verdienstelijke clubkampioen! En … garage Lenaerts sloot dit jaar een periode van 23 jaar onafgebroken samenwerking met onze club af! Je moet het maar doen!

2000

Het “magische” jaar 2000 vertoonde ook weer van die typische “Blijf Fit” pareltjes! De grote ritten: “pas op putten” in maart; naar de prachtige “Veluwe” in april; een totaal vernieuwde “muur-rit” in mei; de Maas en Nederlands- en Belgisch Limburg in juni alsmede de Ardennenrit: “bos, bos en nog eens bos”! In juli reden we in een zéér grote lus rondom de haven van Antwerpen; in augustus mocht het naar aanleiding van het jaar 2000 “iets meer zijn” en fietsten we “vlotjes” de “Roger De Vlaeminck”! September werd langs rivieren en kanalen afgesloten met de “hopelijk water-weg-wegen-route”! Bij dit alles mogen we de deelname aan de fietschallenge niet vergeten! 2000 blijft vooral in het geheugen door een “bergfietsvakantie” in het uniek gelegen Obergurgl in Oostenrijk! Er gebeurde weer van alles! De toeristische groep werd steeds maar groter en …..ze reden liefst 5 grote toeristische ritten! Natuurlijk was 2000 ook het jaar waarin onze voorzitter werd gelauwerd voor 10 jaar voorzitterschap. Het “trofee- en bloemenmeisje” op het clubfeest was niemand minder dan…..”mister Ronde Van Vlaanderen” Edwig Van Hooydonck! Het jaar werd afgesloten met 2 gele truien……en Bart de “oude” clubkampioen werd meteen ook de nieuwe! Gewoon onklopbaar! 2001 wordt de intrede in de 21ste eeuw of …….het 3de millenium!!!

2001

Een nieuwe start, een nieuwe eeuw! De poorten openden zich naar de volgende eeuw. Voor onze eerste grote rit trokken we opnieuw richting Meetjesland met haar prachtige populieren, pittoreske plassen en pikante pavees in platte polders. In april reden wij in het hartje West-Vlaanderen . Wij reden in het Houtland beheerst door het Kasteel van Wijnendale in zij is mooi, maar zij heeft een verleden. Voor goud, zilver en brons reden wij Dwars door België, een ware topper voor cyclosportieven.  In mei reden wij de 1ste Muur van de 21ste eeuw en van ….het 3de Millennium.  Het weekend van Hemelvaart vertoefden wij in Duitsland, in de Vulkaaneifel. Een onvergetelijke 4-daagse in het vakantiepark ‘Kronenburger See’. In juni trokken we met ons allen naar het West-Vlaamse Heuvelland. We reden er ‘le Nord’, ‘La Lys’ en ….enkele ‘bergjes’ langs de Schreve.  ‘Les Trois Ballons’ in de Vogezen, een cyclosportieve voor goud zilver en brons, was een gedurfd initiatief binnen onze club. Een echte uitdaging voor wie voldoende kruit in de benen had! In juli gingen wij op ‘beevaart’ naar Scherpenheuvel. In augustus reden wij de volledige finale van ‘De Ronde van Vlaanderen’ en de ‘Joseph Bruyere Classic’. Als seizoensafsluiter reden wij door Hei en wei in de Noorderkempen.  Wij telden dit seizoen 176 leden, die goed waren voor 275 472 km en 8 379 punten. We eindigden het seizoen met vijf gele truien en de roze trui ging naar een overgelukkige Rony Van Landeghem. De eregast op ons clubfeest was niemand minder dan mister Parijs-Roubaix, Roger De Vlaeminck….

2002

Zal vooral bekend blijven als een "loodzwaar" fietsjaar !! De grote ritten streden als het ware om de titel "zwaarste rit van het jaar "! Het begon al in maart met “vals plat”.  Gelukkig was Sabena opgedoekt, want in die streek is het niet superzwaar ("Toen was er nog Sabena"). Tijdens de 4-daagse in Heure-en-Famenne ging de grote rit tussen Hoei en La Roche dwars door de Condroz. Natuurlijk mét de "muur van Hoei" ! In juni maakten we het "Toppunt van vervoering" mee ... géén pikante helling werd vergeten. Alsof dat nog niet genoeg was werd de loodzware rit "Panorama's in de Oostkantons" van onder het stof gehaald: LOODzwaar ! Voeg daar nog de "Verloren hoekjes" aan toe en je weet wat er bedoeld wordt. Gelukkig was er "Hei en wei" om terug normaal te leren doen. Waren er ook "speciale" organisaties ? Jawel, er was bijvoorbeeld de Lucien Van Impe-classic in Geraardsbergen, of wat dacht je van PARIJS-ROUBAIX mét alle kasseistroken van de profs. En – om niet te vergeten – de CLAUDE CRIQUIELION eind augustus, om "af te kikken".  Niet te versmaden en te vergeten: in de vakantie reden we de Zuidelijke Alpen Tour. De start met de "Fausto Coppi" viel in het water, maar nadien was het prachtig weer en cols om "U" tegen te zeggen: Col de Vars, Col de la Bonette, Pra Loup, Col Agnel, Col d'Izoard, vlakbij het gezellige Barcelonnette ! Gelukkig waren er ook heel vele gewone en aanvullende grote ritten. Enfin, om kort samen te vatten: een "beestig" seizoen !  Misschien nog vermelden dat Etienne Daneel er als eerste in slaagde binnen het voorziene clubprogramma voor het eerst de 100.000 km bijeen te fietsen en dat we aan het eind van het seizoen Roger Van Bogaert als clubkampioen mochten kronen ! OP NAAR HET 30ste BESTAANSJAAR.

2003

Stond in het teken van 30-jaar BLIJF FIT!  "Klassiekers" onder de grote ritten werden hernomen: Heuvellandroute, Bloemenroute, de Veluwe en de Grote prijs van Wallonië. Voeg daarbij de "Antwaarpse kassaaien", de toprit in de Champagne-Ardennen en de kanalenrit en we zijn er bijna ! We reden nog eens succesvol de 500-km van Sint-Pauwels en gingen nog eens naar Ny-Hotton. Nieuw was alleszins "le Petit Paris-Roubaix" en de 1 mei "muur-rit", die omgetoverd werd naar een rit naar de Vlaamse Ardennen, mèt de Koppenberg !  En ... we hebben gefeest ! Wekelijks werden allerlei verdienstelijke mensen in de bloemetjes gezet na de rit in het lokaal. En natuurlijk was er het top-feest-weekend van 15-16 augustus: eerst de gezellige familiezoektocht en 's anderendaags de knaller "dammen jagen in de Delta",  gevolgd door een fel gesmaakte receptie !  Het jaar werd in november afgesloten met een grandioos feest (met Freddy Maertens én Cindy Pieters) en een al even grandioze clubkampioen LUC DE KERF!

2004

De aanwezigheid op onze grote ritten was buitengewoon groot ! Het had misschien wel te maken met het feit dat ze in Sint-Pauwels zelf of er niet ver vandaan vertrokken. We reden ‘Door het land van Rode’, de ‘Peter Van Petegem-classic’, ‘Door de pure natuur naar de nieuwe muur’, de 1 mei-klassieker naar ‘de Vlaamse Ardennen’, ‘Alle wegen voeren naar Limburg’, ‘Eifeltoeren’, ‘Voor ons een Tournai générale’, ‘De dorpjes van ’t Pajottenland’ en ‘Vlaanderen een (water)fietslandje. We gingen op zoek naar de stad Dendermonde, reden naar Affligem en deden “L’Auvergnate” met een mini-groepje !  Bovenal zal natuurlijk de grote DOLOMIETENTOCHT bijblijven die we in de zomer beleefden: een zonnige, zware maar ‘natuurschitterende’ tocht in Noord-Italië.  We besloten het jaar met een ‘lastig’ clubkampioenschap en met onze voorzitter als laureaat: FRANCOIS DANEEL werd voor de 2de maal de beste! Het “schijnt” dat hij er volgend seizoen “een lap op gaat geven “!

2005kunnen we omschrijven als een “gewoon” jaar, alhoewel … Onze grote ritten gingen naar Gent, langs water naar ’t water, tijdens de vierdaagse naar de “Super des Fagnes” en we fietsen een gezellig dagje Vlaamse Ardennen: mooi, maar zwaar. In juli reden we met Luc naar Suzanne en in augustus trokken we nog eens naar het mooie Pajottenland. Tot slot reden we “een verrassend rondje Antwaorpen”. Als extra was er de “Classic des Ardennes” en de “Charly Gaul”. Natuurlijk moeten we vermelden dat er extra sponsors bijkwamen, o.a. een andere volgwagen ! De 1 mei-rit viel in de smaak en ook de familieritten.  MAAR … 2005

 zal vooral bekend blijven als het ‘jaar waarin we voor het eerst méér dan 200 leden inschreven’. De 200ste was niemand minder dan CLAUDIO ROOMS, jawel … zoon van ! Het jaar werd afgesloten met het clubkampioenschap, waarin LUC DE KERF moest vaststellen dat zijn zéér doorgedreven training  zinvol is: hij werd opnieuw de clubkampioen!!!

2006

Het was me weer een jaartje ! Tal van bijzondere grote ritten o.a. ‘Ssst … hier rijpt den DUVEL’, Zee en Land, ‘het vlakke land, dat ’t mijne is …’, een écht ‘SPA-bruisende rit’, naar Engeland op the ‘Countryside’, fietsen rond BRAKEL en ‘’t zelfde en toch anders’. Het waren stuk voor stuk zéér druk bijgewoonde ritten ! Als extra-organisatie was er ‘LA MAGNIFIQUE’. Opmerkelijk in 2006 was de buitenlandse organisatie ‘BORMIO 2006’, waar niet alleen veel deelnemers waren, maar waar er gefietst werd in een ongelooflijk decor !  Voor het 2de jaar op rij steeg het ledenaantal tot boven de 200 ! Opnieuw was het een jeugdig lid die de eer te beurt viel !!! Het was BAUWENS KEN ! De afsluiter van het jaar mocht er ook zijn: een prachtig ingericht clubkampioenschap met als winnaar Bart DHOLLANDER die voor de 3de maal de trui ‘pakte’. Het clubfeest was een énige afsluiter: de deelnemers vonden nog net een plaatsken in ’t lokaal ! Als dat maar goed komt voor de toekomst!

2007

Het werd in menig opzicht een recordjaar ! Op een bepaald ogenblik telde onze club 225 leden !! Het meeste aantal ooit. We reden naar Klein-Brabant, Haspengouw en de Franse kust in het Noorden; er was een ‘Ardennen-offensief in La Roche en ‘straffen toebak’ aan de Semois; Brabant was buitengewoon en in eigen land was er ‘Sant’. De ‘4-daagse ging nog eens naar WESTENDE. 2007 zal echter vooral het jaar blijven van de fantastische RONDE VAN BELGIË: mooie ritten, veel volk, … wat moet een mens nog meer hebben ? Het clubfeest met RIK VAN LINDEN was super en de clubkampioen KAREL VAN GYSEL was dat eveneens!

2008

wordt weeral een jubileumjaar: onze club bestaat dan immers 35 jaar!

2008“35 jaar Blijf Fit”: het programma was alweer niet gewoon.  In totaal werden meer dan 5.000 km. Gefietst in vele splinternieuwe ritten zoals de Vier Ambachten, de Vlaamse rand rond Brussel, Veel meren rond Eupen, En avant … Marche, Vlaanderen op z’n best, Limburg ligt nog steeds aan de Maas en we reden nog een keer naar de Grote Zee. Niet te vergeten was natuurlijk de 500-km. Tijdens de 4-daagse van Hemelvaart, ons feestweekend rond 15 augustus met een reuze-BBQ en onze reis naar Bagnères-de-Luchon in de Pyreneëen. Nagenoeg alle zware cols hebben we met meer dan 50 leden bedwongen, sommige zelfs meerdere keren. Lourdes, Hautacam en Tourmalet stonden zelfs op 1 dag geprogrammeerd en ook de 4 speciale toeristische ritten waren aantrekkelijk en blijven memorabel. Overigens stond er voor het eerst ook elke maand een grote toeristische rit op het programma, en namen onze toeristische fietsers ook  deel aan de 2 extra organisaties die ook bij de andere leden veel succes kenden: de Tom Boonen Classic en de Adri Van Der Poel. Ondanks dit superzware programma bleven 3 leiders in het geel: Patrick Smet, Jan van Hoeve en Marc De Cauwer. Maar ook de Marmotte werd dit jaar door 13 afgetrainde klimmers gereden, waarvan liefst 6 op minder dan 8 uur: gewoon buitengewoon !  Ons ledenaantal steeg nogmaals tot 229 (waar eindigt dit ?), en op de openingsvergadering werd Etienne Daneel in de bloemen gezet voor zijn 30-jaar lange inzet voor onze club. Maar bovenal heeft het JUBILEUMJAAR een schitterende en knappe clubkampioen opgeleverd: Patrick HEYNINCK!   EINDELIJK beleefde hij zijn ultiem orgasme en gans de club feestte met hem en Josianne mee.

2009

was het jaar met de langste hete zomer: het gebeurt niet veel dat we in België om water smeken, maar onze gebeden werden verhoord … tijdens de Theo Verschueren Classic (2 aug.) toen de hemelsluizen werden open gezet. Op bestuurlijk vlak kregen we een nieuwe secretaris en penningmeester, enkele oudgedienden gaven de fakkel door en Herman De Schepper keerde terug. Op sportief vlak was het dit jaar iets rustiger: de 2-daagse naar Tongeren o.l.v. Luc De Kerf was een hoogtepunt, maar nog veel andere bestuurders staken schitterende nieuwe ritten in elkaar: Herman liet ons over kanalen en kanaaltjes fietsen, met Etienne gingen we van grond … in Zaventem, Bert Foubert flirtte met de Belgisch-Franse grens en door de schuld van Johan-Michel-Benny vragen wij ons nu nog altijd af: “reden wij op 27 juni geen klimmetje teveel?”. Traditioneel reden we in augustus en september met François naar de “Stille Kempen” en langs de schitterende “Watermolens aan de Zwalm”. We eindigen met 226 leden en Patrick Smet  (opnieuw) en Ivan Vincke behaalden verdiend de gele trui: proficiat!

De website steekt in een nieuw jasje en wordt opnieuw meer bekeken. Steeds meer leden gaan ook digitaal. Het clubkampioenschap was buitengewoon, apart en eenvoudig maar daardoor echt specialistenwerk. Vandaar dat iemand die al jaren “net niet” nu toch “net wel” kampioen werd: proficiat aan Geert Dhollander. Op het clubfeest hadden wij een andere grote kampioen te gast, nl. niemand minder dan Lucien Van Impe, onze laatste tourwinnaar: sympathiek, humoristisch, amusant en ook een uitstekend verteller.

2010

Het begon op de eerste zondag na Nieuwjaar. Onze mountainbiketocht had een idyllisch karakter. Er lag een dikke laag sneeuw in de velden. Het aantal deelnemers was gezien de moeilijke datum en de weersomstandigheden bevredigend te noemen.... Na de klassieke start van het zomerseizoen  'rond het Groot Eiland' met tussenstop aan de grot van de fietsers in Klein-Sinaai was het weer een origineel programma. We begonnen reeds in maart met een gedurfde rit van Astère doorheen het centrum van Brussel. Manneke Pis heeft waarschijnlijk nog nooit zoveel wielertoeristen samen gezien. Dezelfde rit werd enkele maanden later nog eens overgedaan door de mensen van de toeristische rit, tot grote hilariteit van de vele (voornamelijk Japanse) toeristen, die deze 'attractie' met alle plezier op hun Nikon of Canon vastlegden. Via ritten tussen Leie en Schelde, de klassieke muurrit en de rit naar de 'Geiligen Sixtus' in het heuvelland kwamen de zware brokken er aan. Het begon met het Ardennen-Eifel offensief begin juni. In dezelfde maand werd Henegouwen overrompeld. Maar dan.. In juli namen 20 leden deel aan La Marmotte, 13 ervan behaalden goud en de overige 7 hadden zilver. Daarop volgde in diezelfde maand de meerdaagse familietocht naar het Vierwoudstedenmeer in Zwitserland, met zware bergritten. In augustus was naast een Rondje Oost-Vlaanderen met zowat alle hellingen in de Vlaamse Ardennen, de "Géants des Ardennes" een hard te verteren dobber, vooral voor niet-klimmers. Ondertussen fietste de toeristische rit eens door en dan weer onder het water. Het seizoen eindigde in september met een stukje puur natuur uit onze Antwerpse Kempen met start en aankomst aan de ingang van de Kalmthoutse Heide. Tot slot werd Linda Van De Vijver de tweede vrouwelijke clubkampioen(e) ooit. Ze werd gelauwerd tijdens ons jaarlijkse clubfeest, dat wegens omstandigheden voor de eerste keer doorging in de kantine van het voetbalplein van Sint-Pauwels. Het jaar 2010 sloot af met een positieve extrasportieve noot, nl. Léon en voornamelijk Annie namen het roer terug over in ons lokaal, na enkele jaren weggeweest te zijn... Toch nog iets... We eindigen waarmee we begonnen, namelijk onze mountainbiketocht. De datum van onze rit voor het seizoen 2010/2011 is verlegd naar 1 november, bijgevolg hadden we die dag onze tweede mountainbike rit van het jaar.

2011

Tussen onze klassieke start rond het Groot Eiland en onze geslaagde mountainbike-tocht op 1 november fietsten we een aantrekkelijk programma. Het begon in maart in de streek van de 'Peet' en op een 'wipke' naar Dendermonde. Frank(s) Vlaanderen met vertrek in Frank Vandenbroucke's Ploegsteert was na de maand april geen geheim meer. In mei, na onze jaarlijkse muurrit, reden we op een klein verzet langs de Maas, een keiharde, maar mooie rit. Voor de 'die hards' was er die maand nog de La  Chouffe Classic. Mijmeren over Limburg allein deden we in juni. Diezelfde dag reed een andere groep van Blijf Fit naar Scherpenheuvel. Ravotten met Pajotten sloot de maand juni af. Na een relatief rustige maand juli, vanwege de verlofperiode, stond augustus in het teken van 'een hart om lief te hebben', aangevuld met de fameuze Vélomédiane Claude Criquielion. Ook die maand stond de succesvolle Blijf Fit- organisatie naar de Vogezen centraal. De laatste maand van het seizoen was het Rondje Meetjesland de uitschieter. Dit alles werd afgerond met het clubkampioenschap, dit jaar gewonnen door BERT DE GEEST.

2012

Zoals vorig seizoen start het seizoen 2012 reeds op 1 november 2011 met onze jaarlijkse mountainbike-tocht. Maar dan is het wachten tot 4 maart 2012 voor het vervolg. In die maand kwamen we “Tot net onder het kanaal” met onze grote rit. April was dan weer door andere waters gewassen met “Dorpjes, dijken en dammen in Zeeland” langs de Oosterschelde. De toeristen bleven langs onze kant van de Schelde met “Emma-, Zee- en andere dorpjes”. Mei was gestoffeerd met de jaarlijkse muurrit; de Cyclosprint  Classic in Zolder en “Leuven Centraal” doorheen het Hageland en de groene gordel van Vlaams-Brabant. Juni was bijzonder voor de “klimgeiten” die de Ardeense hoogten overwonnen terwijl een andere groep de Zeelandbrug innam. “Heuveltje op, heuveltje af” was een kluif voor de liefhebbers van de korte nijdige Vlaamse Ardennenheuvels. Een “tussendoortje“ tussen Zingem en Oudenaarde was uitgetekend voor de toeristen. Juli werd bekroond met de tocht naar Maçanet de Cabrenys in de Spaanse Pyreneeën. In augustus fietsten we op één dag door “Vier provincies”  met vertrek in Ostiches, terwijl anderen de Schelde rond “Schellebelle” viseerden. Tot slot bracht september de extra organisatie naar Picardië (la Rone Picarde) en fietsten we nog eens “groen tussen Oost en West (Vlaanderen)). Het seizoen werd naar traditie afgesloten men het clubkampioenschap en dito feest. Clubkampioen werd Wannes DANEEL!  We einigden het seizoen met 246 leden. Hop naar de 250!!!

2013

Het veertigste seizoen van Blijf Fit begon met een dramatische gebeurtenis. Ons clublid Werner De Smet overleed plots bij het beleven van zijn hobby. Voor iedereen was dit een grote schok...

De weergoden deden er alles aan om het ons zo lastig mogelijk te maken. De eersie grote rit, einde maart, moest noodgedwongen worden uitgesteld tot een latere datum omdat er die nacht zo veel sneeuw gevallen was! Het was de eerste maal in de clubgeschiedenis dat die beslissing genomen moest worden. Naar gewoonte werden op 1 mei de eerste gele truien uitgereikt. Mede dank zij de uitgestelde grote rit in maart, mocht zelfs iemand van de toeristische rit de trui gedurende een weekend aantrekken. Wat later in mei was er nog eens een vierdaagse. Dat was lang geleden! We zochten het iets verder weg dan voorheen, namelijk in het vakantiepark Esonstad, vlakbij Anjum in het mooie Friesland. Het seizoen werd ook gekenmerkt door onverwachte, maar noodzakelijke kalenderwijzigingen. Ook dat is een rariteit bij Blijf Fit. ln september reden we, zoals elk seizoen, tegen de tijd. Opmerkelijk dit jaar; bij de mannen won Stefaan Van Mossevelde en zijn echtgenote, Martien Daneel, triomfeerde bij de dames. Het seizoen eindigde met een achtste gele trui voor Marc De Cauwer, die het met grote voorsprong haalde op de tweede. Veertig kandidaten mochten deelnemen aan het clubkampioenschap en, onverwacht maar niet onverdiend... er werd nog eens een dame

clubkampioen: lne DE DEYNE.

2014: Het seizoen werd gewoontegetrouw op gang getrokken, de eerste zondag van maart. De kassieke fietsenzegening ging door –en dat was niet zo klassiek- op de tweede zondag. Op het einde van de maand fietsten we tussen Schelde, Dender en Zwalm en de toeristische rit volgde “Landelijke wegjes en paden”. De extra organisatie in april heette “Hageland Classic” en onze grote rit ging over de grens met Nederland, naar de “Brabantse buren”. De klassieker naar de muur op 1 mei werd in ere hersteld, waarna Nederlands Limburg en de provincies Luik en Limburg aan de beurt kwamen. Ook werd er in natte weersomstandigheden gefietst langs Durme en Schelde. In juni kreeg de Westhoek onze aandacht en op het einde van de maand werd de streek rond de Rurhsee ingenomen. In juli was er de onvergetelijke reis naar Riva del Garda in Italië, het hoogtepunt van het seizoen! Uitbollen was er in augustus niet bij, want het ging er hard aan toe in de Ardennen en anderen gingen polsen of den Duvel al rijp was. In september werd de Zeeland Classic nog eens opgevoerd. Enkele weken later werd Karel VAN GYSEL voor de tweede maal clubkampioen.

2015 : Het jaar waarin de eerste e-bike zijn intrede deed! Het jaar waarin we eindigden met 271 leden! Het jaar waarin een clublid zijn fiets vergat mee te nemen op weg naar een fietsvakantie (de drie reuzen)! Het jaar waarin  François DANEEL voor de derde keer clubkampioen werd! Het jaar waarin diezelfde François Daneel gehuldigd werd voor zijn 25 jaar voorzitterschap!

Tussen de traditionele zondagsritten en aanvullende ritten in werd er gefietst naar Brugge en ‘Achter de dijk’ (Kastel, Moerzeke, Dendermonde…) in maart. In april fietsten we in Nederland van eiland naar eiland met vertrek in Kortgene, terwijl mei ons naar de Condroz bracht. In juni was het dan weer ‘Net iets anders’ in de Zwalmstreek en de Vlaamse Ardennen om enkele weken later in Rochefort van start te gaan. De toeristische rit fietste dan ‘met Annelies’ vanuit Sas van Gent. In juli was er naar gewoonte geen grote rit, maar in augustus laveerden we tussen de E313 en de E34 vanuit Kasterlee. Onze jaarlijkse extra organisatie, de Willy Vannitsen, vertrok in Sint Truiden. En tot slot fietsten vertrokken we in Overslag om doorheen de Zeeuws Vlaamse schoonheid te fietsen. Last but not least; in augustus organiseerde Blijf Fit de gesmaakte trip naar de drie reuzen: de Ventoux, de Col de la Bonette en l’Alpe d’Huez.

2016 : Een (bijna) even succesvol seizoen als 2015. We eindigden op 30 september met 269 leden. Jürgen Naudts en Guy Van Den Bussche verzamelden de meeste punten en eindigden bijgevolg in de gele trui. De nieuwe clubkampioen was niet zo een nieuwe. Hij is reeds sinds jaren lid van de club en werd voor de tweede keer in de geschiedenis van Blijf Fit clubkampioen; Patrick Heyninck! Alle leden samen presteerden het om dit seizoen gezamenlijk de grens van 10.000.000 km te overschrijden sedert het bestaan van de club.

Zoals steeds was de basis van de club onze zondagsritten (gw, sr en tr) doorkruist met aanvullende grote ritten, een familierit (op 15 augustus) en de (ongeveer) maandelijkse grote ritten. In maart was dat ‘Denderen langs de Schelde’ (gr) en ‘In het land van Beveren’ (gtr). ‘Langs de Biesbosch naar Kinderdijk’ in Nederland werd het doel in april, terwijl we in mei, behalve de klassieker naar de Muur van Geraardsbergen een cocktail van ‘Vlaamse en Waalse’ hellingen nuttigden. De gtr ging “vroom” be(e)wegen naar Gaverland. Juni stelde de “Caps” in Frans Vlaanderen voor, terwijl de gtr door Zuid-Beveland trok. Naar analogie met vorig seizoen werden in dezelfde maand juni de “drie reusjes” voorgesteld in de Ardennen. De gtr deed dan weer “een gasaanval “ met vertrek in Egem. Juli was rustiger met enkel “Op en af met Ambiorix”. “Grenshoppen in de Oostkantons” werd de topper in augustus en voor de gtr herhaalde zich de rit van maart “Denderen langs de Schelde”. Op het einde van augustus fietsten we weer in Nederland ‘van eiland naar eiland’. Tot slot eindigden we in september met een rit naar “Brugge aan het zeetje” en “Dammen met Tijl en Nele”.

2017 : We zijn dit seizoen begonnen met 238 leden en eindigden met 255 leden. Samen reden we 433392 km, bijna niet te vaten!

In maart vertrok de rit “Lierke Plezierke” niet in Lier maar in Kessel. Jammer genoeg was er in Kessel geen enkele wc te besturen, waardoor sommige leden even moesten improviseren tijdens de rit.  Verder in het jaar vonden we het fijn om in de Vlaamse Ardennen te zijn, gingen we de Gilles de Binche bezoeken en gingen we in het West-Vlaamse Heuvelland de Eigen Kweek proeven.  In juni trakteerde de club onze leden op spaghetti tussen Oost en West, waardoor nogmaals bleek dat het thuis nog altijd best is!

Natuurlijk zijn we ook op reis gegaan : in het Pinksterweekend trokken we naar Luxemburg en in augustus overwonnen maar liefst 35 leden alle beruchte en beroemde Dolomietencols!

Jürgen Naudts presteerde het voor de derde keer om alle ritten te rijden en werd de logische gele laureaat.  En op het clubkampioenschap stond er al weer geen maat op Patrick Heyninck die voor de derde keer clubkampioen werd.

2018 : In 2018 bestond Blijf Fit 45 jaar en dat ging niet ongemerkt voorbij. Bijna het hele wielerjaar stond in het teken van dit jubileum.  Zo hadden we onze 4-daagse naar de Champagnestreek, de streek waar de feest-en godendrank wordt gemaakt. Bijna elke maand reden we de 450 km van Sint-Pauwels, een reeks ritten op een niet te verre verplaatsing.  In juni waren er de Ups en Downs van Blijf Fit, 3 ritten samen goed voor voor 450 km.  Even later gingen we 45 klimmetjes pikken in Zuid-Limburg.  En het hoogtepunt van dit jubileumjaar was 15 augustus : een familierit in retro-stijl, afgesloten met een gezellige barbecue.  Al deze organisaties konden rekenen op veel deelnemers.

Op het einde van het seizoen haalden maar liefst 3 leden het maximum van de punten : zo haalde Marc De Cauwer voor de 11de keer(!!) geel, was het voor Bart Dhollander al de 4de keer geel en mocht Jürgen Naudts zich ook voor de 4de keer op rij als gele laureaat kronen.

Het clubkampioenschap was in dit jubileumjaar natuurlijk niet het gemakkelijkste en leverde een prachtig winnaar op : Wim Dhollander!

2019 : Ook in 2019 heeft het bestuur van Blijf Fit niet op een inspanning gekeken en werd alweer een schitterend programma in elkaar gestoken.  Zo gingen we in maart ‘Weer naar Breskens’ en in april genoten we (met de nodige pletsbuien) van ‘Limburg puur natuur’.   In mei gingen we ‘kortelings langs de Franse schreve’. In het pinksterweekend verbleven we drie dagen in Koksijde en konden we daar genieten van 3 prachtige ritten langs de Ijzer en in Frans Vlaanderen.  Ook in die maandagrit werden we niet gespaard en kregen we alweer heel wat regen te verwerken.  De spaghettirit van vorig jaar was zo in de smaak gevallen dat we er een jaarlijkse rit van gemaakt hebben.  Alleen werd het in deze editie snikheet en was elke  druppel water (of cola) meer dan welkom! In juli stond er nog een grote trainingsrit op het programma als voorbereiding op de familiereis naar Slovenië.  Die reis was ongetwijfeld het hoogtepunt van een schitterend seizoen!  In augustus gingen we nog even goeiedag zeggen tegen Sven Nijs en in september dachten wij met zijn allen nog eens terug aan de geweldige wielrenner Frank Vandenbroucke die dan precies 10 jaar overleden was.

Op het einde van het seizoen haalden alweer dezelfde 2 leden het maximum van de punten : zo haalde Marc De Cauwer voor de 12de keer(!!) geel en mocht Jürgen Naudts zich ook voor de 5de keer op rij als gele laureaat kronen. Nieuw dit jaar was de gele trui voor dames : Katelijne Baes is de eerste naam die op die erelijst prijkt!

Het clubkampioenschap van 2019 bestond uit 6 proeven.  Het parcours ging naar Singelberg in Beveren.  Onderweg passeerde men dan ook nog een pandabeer.  Het was alweer niet gemakkelijk : de deelnemers mochten geen schrik hebben van wat slijk of kasseien. Uiteindelijk kon Wim Dhollander zich net als vorig jaar tot kampioen 2019 kronen. Astère Vercauteren werd alweer 2de en Steven De Wilde maakte het podium volledig.

2020 : 2020 was het jaar van de Amerikaanse verkiezingen.  2020 was het jaar dat België dan toch een regering kreeg. 2020 was het jaar dat Kobe Bryant neerstortte met zijn helicopter. 2020 was het jaar dat George Floyd, een zwarte man, om het leven kwam tijdens een arrestatie in Minneapolis.  Maar 2020 was toch vooral het jaar van Corona en van Covid-19.  Deze pandemie zorgde ervoor dat we geen Olympische Spelen hadden, geen Ek, geen Parijs-Roubaix…. Ook voor Blijf Fit had deze ziekte gevolgen. Het derde weekend van maart konden we niet meer in groep rijden.  Het risico werd te groot.  Maar Blijf Fit zou Blijf Fit niet zijn indien er niet voor een oplossing zou gezocht worden.  Er werden Corona-ritten naar de leden gestuurd, zodat onze leden toch nog (individueel) konden fietsen en op die manier hun conditie konden onderhouden.  In juni leek het even beter te gaan en kon er terug in groep gefietst worden.  Er werd zelfs een extra maand oktober georganiseerd, maar jammer genoeg kon ook deze maand door datzelfde virus niet afgemaakt worden. Ook het clubkampioenschap kon niet op de voorziene datum gereden worden.  Wel hadden we 7 welverdiende gele truien : Guy Van den Bussche, Jürgen Naudts, Johan Nijs, Gino Van Quathem, Rudy Vanderveken en Eddy De Jaeck.  Bij de dames werd Conny Feusels de laureaat!

2021 : 2021 was het jaar van de bestorming van het Amerikaanse Capitool onder het luide geschreeuw van de bizon man.  2021 was helaas ook het jaar van waterellende, de grote overstromingen met alleen al in België 41 doden.  In 2021 is de PFOS-vervuiling in Zwijndrecht ontploft.  In 2021 werd er een nieuwe sport gelanceerd: wielerbowling, of hoe je door een bordje ‘Allez Opi-Omi’, bedoeld voor het thuisfront, een half peloton kunt laten vallen.  In 2021 kreeg men de Corona-pandemie nog niet onder controle, waardoor er in België en ook elders een jojo-beleid was.  Deze pandemie zorgde ervoor dat we een jaar na de oorspronkelijke datum toch nog Olympische Spelen hadden, weliswaar zonder publiek, Parijs-Roubaix pas in het najaar werd gereden… Ook voor Blijf Fit had dit gevolgen: we konden pas starten vanaf het 2^de weekend in mei, waardoor de rit naar de muur op 21 juli werd gereden (i.p.v. op de traditionele datum: 1 mei). De driedaagse in Wirtzfeld kon doorgaan en was een succes met mooie ritten aangepast aan elke groep, en gezellige avonden. Tijdens de ritten hebben we de enorme schade van de overstromingen kunnen zien.

In 2021 hadden we 5 gele truien met het maximum van de punten: Benny Vael, Jurgen Naudts, Marc De Cauwer, Nadine Maes en Eddy De Jaeck: dikke proficiat voor deze leden!

Het clubkampioenschap kon dit jaar terug worden georganiseerd en was eenvoudig van concept: lengte van het parcours en gereden tijd inschatten en 2 keer het parcours tegen een opgelegde snelheid rijden.  Het parcours werd eerst gemeenschappelijk in tegenwijzerzin gereden; om dan individueel in wijzerzin te rijden. Gelukkig was er deze editie niemand hopeloos verkeerd gereden en is elke deelnemer ook aangekomen. Uiteindelijk werd Patrick Heyninck voor de vierde keer clubkampioen, Bart Dhollander werd 2^de en Astère Vercauteren werd 3^de.

 

2022 : 2022 was een jaar dat we stilaan verlost geraakten van de Corona beperkingen. Op 24 februari is Rusland Oekraïne vanuit meerdere kanten binnengevallen, maar moest kort daarna grotendeels terugplooien.

Voor Blijf Fit was 2022 weer een topjaar: met zeer mooie ritten:

·         Net niet naar Leuven, met vertrek in Bornem; waarbij een 10-tal moedige leden de laatste sneeuw hebben bedwongen, de rest van het peloton had rechtsomkeer gemaakt.

·         Noorderwijk (Herentals) in de Zuiderkempen.

·         Tussen Voer en Valkenburg, met vertrek in Cadier en Keer (vlakbij Maastricht).

·         Kronkels tussen Oost en West (Waasland), met vertrek in Sint-Pauwels;

·         Henegouwen: kastelen, brouwerijen, heuveltjes en groeven! Met vertrek in Lessen (Lessines);

·         Buitengewoon West-Vlaanderen, met vertrek in Beselare.

 

Ook waren er zeer gesmaakte meerdaagse organisaties: een weekend in Bouillon met 2 fantastische Ardennenritten en een fietsreis naar Joyeuse (Ardèche) met 6 zeer mooie en uitdagende ritten, waar we nog zeer deskundige uitleg hebben gekregen over de geologische evolutie van het gebied.

 

Eind 2022 droegen Marc De Cauwer en Katelijne Baes bij de dames nog de gele trui, wat een zeer knappe prestatie is!

Het clubkampioenschap bestond erin dat de deelnemers een parcours 6 maal moesten rijden, 1 maal in groep en 5 maal tegen een opgelegde snelheid. Als bijkomende proef moesten de deelnemers hun gemiddelde gereden snelheid over de 6 gereden ronden inschatten. Astère Vercauteren werd clubkampioen, kort voor Nadine Maes, Bart Dhollander werd heel verdienstelijk 3de.

2023 : 2023 was een feestjaar voor Blijf Fit met het 50^ste seizoen dat de club fietstochten organiseert. In dit feestjaar zijn een aantal memorabele ritten uit de rijke geschiedenis van de club hernomen:

·         Brussels by day (oorspronkelijk gereden in 2010)

·         (G?)een rit zonder kasseien! (oorspronkelijk gereden in 2005)

·         In het oog van de storm, met voor de A-rit 300 km! (oorspronkelijk gereden in 2003)

·         Witte en grijze neuzen (oorspronkelijk gereden in 2007)

·         Tweedaagse in La Roche (oorspronkelijk gereden in 1994)

·         Driedaagse Veluwe (oorspronkelijk gepland in 2020, maar nooit gereden omwille van de Corona pandemie)

·         Be(e)wegen naar Scherpenheuvel (oorspronkelijk gereden in 1984)

 

Ook waren er zeer gesmaakte maandelijkse verrassingen voor de leden, met o.a. een nieuwjaarstaart, ontbijt bij de openingsvergadering, jenever na de rit, boterhammen, een ijsje, …

 

Eind 2023 droegen nog 8 leden de gele trui, waarvan 6 met het maximum van de punten (!): Dirk De Pauw, Eric Van De Voorde, Christof Kindt, Astère Vercauteren, Marc De Cauwer en Eddy Jansen. Bij de dames behaalden op het einde van seizoen Katelijne Baes en Hilde Brees de gele tui.

 

 

In de voorste gelederen van het clubkampioenschap waren het terug dezelfde leden. Nu werd Wim Dhollander

al voor de derde maal clubkampioen, met ruime voorsprong op Eddy Jansen en Nadine Maes.